Week 20: Opendag StedelijkLab Slotervaart

Er zijn drie scenario’s ontwikkeld. Elk scenario bevat een aantal ideeën die in de afgelopen maanden naar voren gebracht zijn en vertegenwoordigd een specifiek thema dat die verschillende ideeën samenbindt. Tegelijkertijd vertalen deze thema’s de lokale opgave naar een hoger schaalniveau. De thema’s snijden aan een aantal maatschappelijke problematieken op het gebied van de stedelijke vernieuwing en de inrichting van de publieke ruimte. Dit zijn moeilijke discussies die niet eenduidig op te lossen zijn. De scenario’s laten het spanningsveld zien waarbinnen deze discussies plaatsvinden en bevatten de aanzet voor een lokale oplossing.

Op 19 mei was er een opendag in het StedelijkLab plaats waar de drie scenario's werden gepresenteerd. Meer dan 600 mensen kwamen langs om naar de ideeën voor het toekomstige Staalmanpark te kijken en te genieten van een picknick op het pas opgeleverde grasveld voor het lab. De opendag werd georganiseerd in samenwerking met Streetwise en Sciandri.

Scenario 1: Veiligheid

Er bestaat een zeer nadrukkelijke verlangen naar een veilig park. Niet omdat men bang is voor overlast vanuit de wijk, maar vooral uit angst om problemen van buiten de wijk binnen te halen. Tijdens verschillende bijeenkomsten wordt over aspecten als beheer en toezicht gesproken. Regelmatig wordt geopperd een hek rondom het park te plaatsen. Deze drang naar het afsluiten van een deel van de publieke ruimte roept een aantal belangrijke vragen op.

Het omsluiten van een park - en daarmee het buiten sluiten van bepaalde groepen - lijkt in strijd met de essentie van de publieke ruimte. De publieke ruimte is namelijk van iedereen. Het is maar de vraag of mensen zich voldoende betrokken voelen bij het park, wanner het van iedereen is? Is het park dan voor iedereen of voor niemand? Ligt in het omsluiten van het park niet de basis betrokkenheid vanuit de buurt bij het park? En is deze betrokkenheid op haar beurt niet juist de voorwaarde voor het ontstaan van een gemeenschap.

Scenario 2: Ontmoeting

Het moet een park worden voor iedereen. Het moet tevens een park worden waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Maar wie is iedereen? De wijk is een zeer diverse gemeenschap met uiteenlopende wensen en verlangens. De buurt bestaat uit verschillende groepen die allemaal een ander beeld over een eigen plek in het park hebben. Jongeren willen een ‘chillplek’ terwijl ouderen juist een rustig plekje willen op afstand van de hectiek van spelende kinderen. Anderen willen daartegen een plekje dichtbij de speelplaats. Weer anderen willen een veld waar ze met hun familie kunnen picknicken. Paradoxaal genoeg lijkt een park voor iedereen dus vooral te vragen om specifieke plekken voor specifieke groepen.

Scenario 3: Activiteit

De opgave vraagt om een park. Een rustige, groene ruimte in het hart van de wijk waar iedereen terecht kan. Een ruimte die buurtbewoners de mogelijkheid biedt elkaar te ontmoeten. Tegelijkertijd is er een grote vraag naar activiteiten in het park. Het park wordt veelal als een doe-park gezien. Dit wordt mede ingegeven door het gebrek aan voorzieningen in de wijk zelf. Het probleem is dat een groot aantal van deze activiteiten veel ruimte vergen en vaak geen groen karakter hebben. Dus wanneer deze activiteiten in het park opgenomen worden zal er nog maar weinig groen in het park overblijven. Daarom zal er vooral gezocht moeten worden naar combinaties van deze activiteiten met groen, zoals gras en bomen. Dit zogenaamde 'doe-groen' maakt het mogelijk een park te ontwikkelen dat ondanks het groene karakter ruimte biedt aan tal van activiteiten.